In contact komen met je 'drive', in beweging komen, willen meegaan in de verandering.
Afgelopen week was ik met een groep professionals in de gezondheidszorg in gesprek over het dilemma 'hoe krijg ik anderen ook zover om mee te gaan in de verandering die we moeten doorvoeren?'
Ben je in een situatie waarin je zélf misschien wel zover bent om je schouders eronder te zetten maar dan lijkt degene met wie je wilt samenwerken (nog) niet zover. Hij lijkt niet gemotiveerd en is sceptisch. Je voelt zijn weerstand...
Waar kun je dan een beroep op doen?
Iemand belonen als hij toch meedoet?
Of anders een straf verzinnen als hij nog steeds niet in beweging komt?
Een belangrijk inzicht uit de gedragswetenschappen is dat je mensen gemotiveerd krijgt door een beroep te doen op hun autonomie: jij mag zelf weten hóe je het gaat doen, als je maar hetzélfde eindproduct bereikt. Kortom, geef een mens het gevoel dat hij zelf zeggenschap heeft, dat hij vrijheid heeft om de weg te kiezen die hij wil, dan lijkt hij als vanzelf in beweging te komen. Daar is geen straf of beloning voor nodig. Je geeft de ander de mogelijkheid te kiezen; om zélf verantwoordelijkheid te nemen. Dat geeft een krachtig gevoel en een positieve drive, van binnenuit.
Dat gevoel heet intrinsieke motivatie. De motivatie die van binnenuit komt.
Zo kun je anderen dus in beweging laten komen:
geef hen hun autonomie, geef de ruimte om het op een eigen manier te doen, en het bloed gaat sneller stromen, oftewel de ander wordt van binnenuit gemotiveerd om iets te gaan aanpakken.
De mens wil dan, als vanzelf, aan de gang!
Probeer het maar eens. Het werkt!
Reageer
Door op Verzenden te klikken gaat u akkoord met onze Privacyverklaring (AVG)